پرش به محتوا

استاندارد میزهای رستوران در هتل

    ميز هاي رستوران بايد بدون لبه باشد، شكل اين ميزها مربع مستطيل يا گرد است، براي برگزاري ميهماني ها وجشن ها معمولاً از ميزهايي استفاده مي شود كه به هم وصل و جدا مي شوند. شكل اين ميزها نيز مربع مستطيل مي باشد، جدا شدن اين ميزها از يكديگر از آن جهت ضروري است كه به آساني حمل و نقل شوند تا بتوان آنها را از درب ها خارج يا داخل كرد. ميزهايي كه براي رستوران انتخاب مي شود دو نفره، چهار نفره، شش نفره و هشت نفره مي باشد.

    سطح ميز اولين تجربه مشتري از رستوران است، زيرا در ارتباط مستقيم با بشقابها، ليوانها، غذا و بطوركلي ظروف روي ميز، قرار مي گيرد. تركيب، دما، رنگ و توازن هر يك ازعوامل فوق، بايد طي روند طراحي بخوبي درنظرگرفته شود. درمورد شيوه طراحي هريك ازلوازم روي ميزمي توان كتابي نوشت، اما دانستن اصول كلي، مي تواند در طراحي موثر آنها، بسياررهگشا و كارساز باشد.

    جنس سطح ميز، در موارديكه براي مهمان قابل رويت باشد، اهميت بسيار مي يابد. استفاده از مواد سخت نظير گرانيت يا مرمردر سطح ميز، مسلماً حسي متفاوت با استفاده از روميزي پشمي يا كتاني ظريف، در مشتري ايجاد مي كند. در هر صورت، بايد سعي شود كه سطح ميز از نظر ظاهر با طراحي كلي رستوران هماهنگ و همسان باشد.

    استفاده از رزين يا مواد سختي همچون سنگهاي فشرده شبه مرمر و يا گرانيت، معمولاً خاص ميزهاي گران قيمت است. حفظ و نگهداري اين گونه مواد بسيار آسان و به علاوه با ظرافت هاي طراحي مدرن نيز، هماهنگ است. ميزهايي كه سطح آنها با روميزي پوشيده شده است، تا ۹۰ درصد براي مشتريان قابل رؤيت نيست، ولي اگر روميزي در حضور مشتريان تعويض گردد، سطح آن فوراً به چشم مي آيد. به هر حال، در صورت استفاده از چوب يا مواد ارزان قيمت در سطح ميز، طراحي بايد به نحوي باشد كه حتي براي چند لحظه نيز، جلب توجه مشتري را ننمايد. كه اين مسأله مستلزم پرداخت هزينه اي گزاف نيست، بلكه با كمي خلاقيت و حسن سليقه مي توان هزينه كمتري را متقبل شد. بطور مثال در طراحي سالن غذاخوري رستوران مي توان ازدو رنگ سياه و صورتي كمرنگ استفاده كرد چنانچه سطح ميزها به رنگ سياه باشد، كه با زمينه رستوران كاملاً هماهنگ باشد و پارچه كتاني صورتي نيز،روي ميزها قرارداده شود درنتيجه هنگام تعويض روميزي توسط گارسون ها،سطح سياه ميز،اززمينه سياه رستوران قابل تشخيص نيست.

    پايه هاي ميز بايد ازاستحكام كافي بر خوردار بوده قادر به تحمل وزن ميز باشد، تا مشتري احساس اطمينان و ثبات نمايد. همچنين براي جلوگيري از لرزش ميز، پايه هاي آن بايد بخوبي تعديل و تنظيم شوند. استفاده ازLeveler (هم سطح كننده)ويا Floor glide(پيچ هاي كوچك زيرپايه ميز) به ثبات ميزبرسطوح نا همواروغيرمسطح كمك مي نمايد.اندازه سطح ميز به سبك سرويس دهي رستوران بستگي دارد اما به طور معمول اندازه ميزمربع ۸۰X۸۰ يا ۹۰X۹۰ است اما در رستورانهاي رسمي و مجلل اندازه ميزها متفاوت است وفضاي بيشتري مورد نياز است. يا ممكن است از ميزهاي دايره شكل استفاده شود دركافه ترياها، اندازه ومتراژتريا وسايزوشكل سيني ها تعيين كننده اندازه ميزاست. ميزنبايد به گونه اي باشد كه بشقابها برآن جا نگيرند.همچنين درچيدن ميزها، بايد تعداد نفرات درهرميزرعايت  شود، بطوريكه ۵ يا ۶ نفر برسر ميزي چهار نفره قرارنگيرند.

    چيدن ميزهاي رستوران  

    طرز چيدن ميز ها در رستوران روش مخصوصي دارد، ميز ها بايد طوري قرار داده شود كه برا ي رفت و آمد گارسن ها جا باشد و از طرفي محل قرار گرفتن ميهمانان، پشت سر هم واقع نشود. براي انجام اين منظور لازم است ميزها را يكي به صورت مربع و ديگري را به صورت لوزي قرار دهيم. فاصله ميزها بايد طوري باشد كه چنانچه صندلي را كنار بكشيم، راه عبور باز باشد. در مورد ميزهايي كه بغل ستون قرار مي گيرد، بهتراست بجاي اينكه كنار يا لبه سطح ميز را به ستون وصل كنند، گوشه آن را به ستون بچسبانند كه يك صندلي بيشتر دراطراف ميز قرار گيرد.

    منبع: اصغر ژیان دربندی

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *