کندوان ،نگین صخره های ایران

روستای کندوان یکی از زیباترین روستاهای صخره ای در دنیاست .تنهای روستای صخره ای که هنوز انسان در آن زندگی می کند و روح زندگی در آن جریان دارد .دو روستای کاپادوکیا در ترکیه و داکوتا در امریکا فاقد این مورد هستند و بدون جمعیت و زندگی هستند.

هر سه این روستاها دارای ثبت جهانی هستند و روستای کندوان از لحاظ جریان داشتن حس زندگی از دو رقیب خود جلوتر است .در حال حاضر به دلیل وجود گردشگران داخلی و خارجی فراوان هتل های سنتی و اقامتگاه های فراوانی در روستا و اطراف آن وجود دارد که از این روی خیال گردشگران برای اقامت در این روستای زیبا را راحت کرده است.

روستای کندوان در دامنه‌های سهند قرار دارد و به خاطر معماری صخره‌ای آن معروف است که در اثر فعل و انفعالات آتشفشانی کوه‌های سهند ایجاد شده‌است. توده‌ها و گدازه‌های مذاب آتشفشانی، به وسیله باد، برف و باران در طی هزاران سال متمادی شکل گرفته و به فرم کران درآمده‌است.

در حقیقت آنچه به کندوان هویت باستانی و تاریخی داده‌است، وجود ۱۱۷ خانواده و منزل مسکونی درون توده‌های مخروطی و هرمی شکل است. می‌توان گفت وجه تسمیه کندوان به خاطر خانه‌های کندویی شکلی است که در دل این صخره‌های مخروطی قرار گرفته‌اند.اجزای خانه‌ها شامل تنور، اتاق‌ها، صندوق خانه، آشپزخانه و… بوده و قطر دیوارها بین ۲ تا۳ متر است.

خانه های این روستا به شکل کله قندی ساخته شده و عسل هم یکی از بهترین سوغاتی های کندوان زیبا است .از محصولات این روستا می‌توان گردو، گیاهان دارویی، دوشاب (شیره انگور)، عسل و بادام را برشمرد. همچنین گلیم، جاجیم و روسری‌های کلاقه‌ای از صنایع دستی تولید شده در این روستا است.

کندوان در استان آذربایجان شرقی و در شهر اسکو قرار گرفته است و از آن جا که در دل صخره ها ساخته شده است، به روستای صخره ای ایران مشهور است. این روستا هم به عنوان یک اثر بسیار ارزشمند در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و هم شهرت جهانی دارد و تنها روستای صخره ای در جهان است که در حال حاضر در آن سکونت می شود. دو رستای دیگر، یکی روستای کاپادوکیه در کشور ترکیه و دیگری روستای داکوتا در آمریکا است که بر خلاف کندوان که در آن زندگی جاری است، در این ۲ روستا سکونت نمی شود.

تاریخچه ی سکونت در این روستا به قرن هفتم هجری می رسد. در آن دوران، مردم روستای حیله ور که در ۲ کیلومتری غرب کندوان زندگی می کرده اند، تصمیم می گیرند تا از چنگال مغول ها در امان بمانند و به همین دلیل به دشت کنار یعنی کندان می روند. آن ها کم کم شروع به کندن روستا با دست می کنند تا بتوانند در دل آن برای خود پناهگاهی بسازند و این چنین می شود که سکونت در روستای کندوان آغاز می شود. 

در دل این تپه‌های بلند که ارتفاع بعضی از آنها به ۴۰ متر می‌رسد صدها آغل، انبار و اتاقک حفر شده که بسیار دیدنی است. همچنین آب معدنی گوارایی از دل یکی از تپه های این روستا می جوشد که از شهرت فراوانی برخوردار است و برای امراض کلیوی بسیار مفید تشخیص داده شده است.

از آن جا که کندوان در دامنه ی کوه های سهند قرار دارد، دارای آب و هوای بسیار خوبی است و زمین ها و مرتع های سرسبز زیادی در اطراف آن وجود دارد و به همین دلیل عشایرها آن را به عنوان محلی برای ییلاق خود انتخاب می کنند. مردم این روستا بیشتر کشاورز و دامدار هستند، البته در سال های اخیر به دلیل جذابیت هایی که این روستا برای توریست ها داشته، گردشگرهای داخلی و خارجی زیادی از آن دیدن کرده اند و همین موضوع باعث شده تا بعضی از مردم روستا مشاغلی به غیر از این دو داشته باشند.

حتما بعد از دوران کرونا یه این روستای زیبا سفری داشته باشید .